- اولین تست پیشنهادی برای تشخیص آزمایشگاهی میاستنی گراویس(Myasthenia Gravis).
- افتراق بیماری های اکتسابی میاستنی گراویس (MG) (در 90% موارد این تست نتایج مثبت نشان می دهد) از سندرم میاستنیک مادرزادی (این تست منفی است).
- مانیتور کردن پیشرفت بیماری MG و بررسی پاسخ به ایمونوتراپی.
- یک تست کمکی در کنار تست آنتی بادی علیه کانال کلسیم جهت تشخیص سندرم میاستنی Lambert-Eoiton وکارسینومای اولیه ریه.
نوع نمونه:
Serum
میاسنتی گراویس(MG) بیماری است که مشخصه اصلی آن ضعف و خستگی است که با استراحت و مصرف داروهای آنتی کولین استراز برطرف می شود. علامت ضعف در اکثر این بیماران ناشی از حضور آتوآنتی بادی علیه گیرنده استیل کولین در غشای فضای سیناپسی عضله اسکلتی می باشد. شناسایی حضور این اتوآنتی بادی در سرم بیماران در تشخیص میاستنی گراویس نوع اکتسابی (خودایمنی) بسیار کمک کننده است.
این نوع آنتی بادی در فرم میاسنتی گراویس نوع مادرزادی مشاهده نمی شود. هم چنین در اختلالات عصبی ناشی از سایر بیماری های غیر از MG به استثنای اختلالات عصبی خودایمنی پارانئوپلاستیک و سندرم میاسنتی Lambert-Eoiton، حضور این آنتی بادی شایع نمی باشد.این آنتی بادی ممکن است بطور متناوب در بیماری های خودایمنی کبدی وجود داشته باشد.
ارزیابی آنتی بادی علیه گیرنده استیل کولین ماهیچه ای (Ach Receptor (muscle) Binding Ab) به عنوان اولین تست پیشنهاد شده جهت تشخیص آزمایشگاهی MG، تشخیص MG تحت بالینی در بیمارانی که داروی D-penicillamineدریافت کرده اند و هم چنین بیماران مبتلا به تیموما و بیماران مبتلا به GVHD به شمار می رود.
بسته به نوع کیت و روش انجام آزمایش مقادیر مرجع می تواند متفاوت باشد.
به طور معمول مقادیر کمتر از 0.02 nm/ l به عنوان مقادیر طبیعی در نظر گرفته می شود.
- مقادیر بالای ≤0/02 nmol/L نشانه ای برای تشخیص میاسنتی گراویس اکتسابی می باشد.
- این آنتی بادی در بیش از 90% بیماران میاسنتی گراویس که داروهای سرکوب کننده ایمنی مصرف نکرده اند وجود دارد.
- شانس یافتن این آنتی بادی در بیماران MG که از لحاظ بالینی دارای ضعف درعضلات چشم هستند مقداری کمتر است و حدود 71% می باشد. در این بیماران هم چنین درصورت مثبت بودن از نظر وجود آنتی بادی، آنتی بادی تیتر پایین تری دارد. (به عنوان مثال چیزی درحدود 0/03-1.0 nmol/l)
- نتایج ممکن است در 12 ماه اول پس از شروع علائم MG و هم چنین پس از دریافت داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی منفی باشد.
- به طور کلی ارتباط مستقیمی بین تیتر آنتی بادی و شدت ضعف در بیماران MG وجود ندارد. اما نشان داده شده است که در برخی بیماران مبتلا، کاهش مقدار آنتی بادی با بهبود علائم بالینی همراه است.
- نتایج مثبت ممکن است در بیماری های کبدی خودایمنی مشاهده شود.
- مقادیر بالای آنتی بادی نمی تواند پیش بینی کننده شدت بیماری MG باشد.
- حضور آنتی بادی alpha-bungarotoxin می تواند باعث تداخل در انجام آزمایش شود.
- این تست نباید برای بیمارانی که به تازگی مواد رادیوایزوتوپ برای منظور تشخیص و یا درمانی دریافت کرده اند درخواست داده شود، از آنجائیکه احتمال تداخل این مواد با آزمایش بالاست. مدت زمان لازم جهت نمونه گیری پس از دریافت این مواد بستگی به نوع ایزوتوپ تجویز شده، دُز و سرعت پاکسازی آن دارد.