کاربرد :
بررسی عفونت قبلی با ویروس سایتومگال (CMV) بویژه در افراد دریافت کننده پیوند و همچنین افراد اهدا کننده عضو یا مغزاستخوان.
روش انجام آزمایش :
(ELFA) Enzyme Linked Fluorescent Assay
نمونه مورد نیاز :
سرم
اطلاعات بالینی :
ویروس سایتومگال (CMV) عضوی از خانواده ویروس های هرپس می باشد و معمولا باعث ایجاد عفونت های بدون علامت می شود اما می تواند بعد از ایجاد عفونت بصورت مخفی در بدن بیماران (بصورت اولیه در سلول های مشتق شده از مغزاستخوان) باقی بماند. عفونت اولیه با CMV در افرادیکه دارای ایمنی طبیعی هستند ممکن است بصورت سندرم های مشابه منونوکلئوز عفونی (مانند عفونت اولیه با ویروس اپشتین بار (EBV)) همراه با علائمی مانند تب و بزرگی غدد لنفاوی باشد.
CMV یک عامل شناخته شده در مرگ و میر افراد دریافت کننده پیوند، افراد مبتلا به AIDS و سایر بیماران با نقص سیستم ایمنی به شمار می رود. عفونت در این افراد ممکن است باعث درگیری و از کارافتادگی بافت های مختلف بدن شود.
CMV هم چنین می تواند از طریق مادرزادی باعث ایجاد بیماری در نوزادان تازه متولد شده شود. این ویروس جزء دسته TORCH به حساب می آید که اعضای این دسته شامل
Toxoplasma
Other infections including Syphilis
Rubella
CMV
Herpes simplex virus
می باشند.
احتمال حضور آنتی بادی CMV در سرم با افزایش سن افزایش می یابد. براساس مطالعات انجام شده تا حدود %36 افراد بین 6 تا 11 سال و بیش از 90 درصد افراد بالغ با سن بالای 80 سال آنتی بادی CMV در سرم خود دارند.
مقادیر مرجع :
Negative: <4.0
Borderline: ≥ 4.0 to < 6.0
Positive: ≥ 6.0
مقادیر طبیعی ممکن است بر اساس نوع کیت و روش مورد استفاده متفاوت باشد.
تفسیر نتایج :
نتایج مثبت برای آنتی بادی IgG برعلیه CMV می تواند نشان دهندۀ عفونت گذشته و یا اخیر با ویروس CMV باشد. این افراد می توانند سبب انتقال ویروس از طریق خون و فرآورده های بافتی به افراد حساس شوند.
اگر مقادیر آنتی بادی IgG علیه CMV درحد آستانه باشد ممکن است نشان دهندۀ عفونت حاد و یا واکنش های غیراختصاصی باشد.
افرادیکه آنتی بادی IgG علیه CMV در سرم خود ندارند به احتمال زیاد مواجهه یا عفونت قبلی با CMV نداشته اند و بنابراین برای عفونت اولیه مستعد هستند.
هشدارها :
نمونه گیری در مراحل اولیه فاز حاد بیماری ممکن است باعث منفی شدن نتایج برای آنتی بادی IgG علیه CMV شود. در چنین حالتی در موارد مشکوک به بیماری بایستی نمونه گیری مجدد پس از 10-14 روز انجام شده و مجددا جهت حضور آنتی بادی مورد بررسی قرار گیرد. نتایج آزمایش بایستی در کنار علائم بالینی، تاریخچه بیمار و سایر یافته های آزمایشگاهی تفسیر شود.
کمپلکس های ایمنی و یا سایر تجمعات ایمونوگلوبولین موجود در نمونه های بیماران ممکن است باعث افزایش واکنش های غیراختصاصی و نتایج مثبت کاذب شود.
احتمال واکنش متقاطع با موارد زیر ممکن است وجود داشته باشد:
(HCG) Human Chorionic Gonadotropin
Rheumatoid Factor IgM
Multiple Myeloma IgG
HIV IgG
Toxoplasma Gondii IgG
منابع :
1. Soderberg-Naucler C, Fish NK, Nelson JA: Reactivation of latent human cytomegalovirus by allogeneic stimulation of blood cells from healthy donors. Cell. 1997 Oct 3;91(1):119-126.
2. Bruminhent J, Thongprayoon C, Dierkhising RA, Kremers WK, Theel ES, Razonable RR: Risk factors for cytomegalovirus reactivation after liver transplantation: can pre-transplant cytomegalovirus antibody titers predict outcome? Liver Transpl. 2015;21(4):539-546.
3. Dioverti MV, Razonable RR: Cytomegalovirus. Microbiol Spectr. 2016;4(4).
4. Staras SA, Dollard SC, Radford KW, Flanders WD, Pass RF, Cannon MJ: Seroprevalence of cytomegalovirus infection in the United States, 1998-1994. Clin Infect Dis. 2006;43(9):1143.